Penagarria da Donostiako plan orokorrak ez duela balio izango etxebizitzaren benetako eztabaida behar bezala zentratzeko. Hori esaten dugu udalaren aldetik erabiltzen ari diren terminoak guztiz okerrak direlako: etxebizitzak behar direnez edozer gauzak balio du eta hirigintzan errotuta dauden printzipioen gainetik pasa egin behar da, hau da, hiri trinkoa, desplazamenduak minimizatuko dituena, sozialki kohesionatua eta orekatua. Eta Auditz-Akularren proiektua eraiki behar (2006an onartutako Planaren aldaketa batetik dator, eta 60ko hamarkadaren aurretik) landa-lurzoruko ia 100 hektarea urbanizatuz, inbadituz eta suntsituz, Altzaren eta ekialdeko barrutiaren balio agrologikoa eta birika berdea den Auditz-Akular natur gunea suntsituz.
Baina zein da egin nahi ez den eztabaida, zer isiltzen eta ezkutatzen da? Zein etxebizitza berriaren eskaerari egin diezaioke aurre lurraldeak? Edo, gauza bera dena, gure lurraldearen harrera-ahalmena zein da?
Hau da, eskaria 20.000 familiakoa balitz, Gipuzkoako plazako lorategian eraikiko litzateke? Ulia, Igeldo edo Urgullen magalean? Zergatik desklasifikatu da Antondegi eta landa-lurzoru gisa utzi da, aurreikusitako 4.000 etxebizitza berriak eraiki gabe?
Eta era berean zergatik Auditz-Akular mantentzen da odolez eta suz? Auditz-Akular ezin da garapenaren printzipioen salbuespena izan, inolaz ere. Oraingo Plan Orokorraren aurrerapideak dio hiri bat diseinatzereakoan iraunkortasunaren printzipioa errespetatu behar dela, eta, horretarako, ez dela lurzoru berririk okupatu behar, Auditz-Akularren izan ezik.
Hiria konpaktu bat behar dela, Auditz-Akular izan ezik; eta horrela jarraitzen du, proposamenaren ontasunak kantatuz, Altzan izan ezik. Altza, berriro ere, 60ko eta 70eko hamarkadetan bezala,
salbuespena da.
Hirigintzak herritarren eskaerei erantzun behar die, baina, lurraldeak berak ezartzen dizkion mugekin. Berriz diogu, etxebizitzaren eztabaida lurraldeak duen gaitasuna da eta hau eraikitako lurrean bertan garatu behar da. Irudimena eta ausardia bota beharko zaizkio, ezagutza teknikoez gain (planaren idazketan 28 teknikari eta 7 udal funtzionario ari dira esku hartzen), ondare eraikiaren optimizazioa proposatzeko. Datozen 15 urteetan hutsik geratuko diren etxebizitzen kudeaketa egin beharko da (gaur egun adineko pertsonen % 60 bakarrik bizi da). Eskaintza eta eskaria kudeatu beharko da, eraikitzen jarraitzea baino, nahiz eta zaila izan. Lehena hirigintza-politika da, eta bigarrena negozioa.
Eztabaidaren gakoetako bat da, baina ez bakarra.
Izan ere, amaitzeko, azken hilabeteetan prentsan egiten ari den hedapenaren atzean, behar diren milaka etxebizitzak, eraikuntzaren lobby-a egon daiteke. Orain ezin ditu nahiko lituzkeen etxebizitza libreak eraiki, lan eta onura batzuk mantendu behar dituelako, eta horiek ezean babes ofizialekoekin konformatzen da. Hori bai, hirigintza printzipioak hausten. Ogirik ezean, opilak onak dira!
2024 Urrian